Solun (Thessaloniki)

Solun je po svojoj veličini drugi grad u Grčkoj posle Atine, ima oko 1.000.000 stanovnika, koji žive u 16 gradskih i prigradskih opština. Ovo je ujedno i glavni grad grčke regije Makedonija. Grad ma veliki strateški značaj za Balkan i predstavlja najznačajniju trgovačku luku u Jugoistočnoj Evropi.

Solun je udaljen od Beograda oko 700 km. Grad se nalazi na vrhu Solunskog zaliva, sa 20 kilometara dugačkom obalom. 20 km zapadno od Soluna se nalazi Solunsko polje, koje je primorska ravnica blizu ušća Vardara u zaliv. Sa svih ostalih strana, grad je okružen brdima planine Hortiatis. U neposrednoj blizini grada postoji mnogo plaza, na kojima se kupa mahom gradsko stanovnistvo.

Solun nema toliko antičkih objekata i ruševina kao Atina ali ipak obiluje mnogobrojni ostacima rimske i vizantijske istorije, umetnosti i religije. Solun ima izuzetno bogat kulturno zabavni život. Ovde ćete naći mnogo vrlo interesantnih barova i klubova koji rade do ranog jutra. Solun je takodje raj za sve koji vole šoping. Postoji veliki broj outlet centara i modernih trznih centara sa najpoznatijim svetskim brendovima.

Na svakom koraku se oseća uticaj orjenta. On se ogleda u arhitekturi i najviše u lokalnoj kuhinji, koja je vrlo bliska sa turskom. Jedna od glavnih istorijskih atrakcija je grob Filipa Makedonskog, oca Aleksandra Velikog.

Solun je osnovao 315. godine pre nove ere kralj Kasandar. Veruje se da je grad dobio ime po Tesaloniki, koja je bila supruga kralja Kasandra i polusestra Aleksandra Velikog. U vizantijsko vreme Solun je bio drugi grad po značaju posle Konstantinopolja. Značajnoj raznolikosti kulture u Solunu su doprinele i jevrejske izbeglice iz Španije koje su se ovde doselile u 15 veku i ostale sve do nacističke okupacije Grčke za vreme II svetskog rata. Takodje veliki uticaj na arhitetkturu je ima veliki priliv izbeglica iz Male Azije koji su se ovde naselili 1923 godine. Sve ovo je uticalo na jedinstvenost i specifičnost izgleda i etno strukture samoga grada.

Solun danas ima moderan izgled koji naviše duguje katastrofalnom požaru 1917 godine koji je uništio veliki deo kuća iz Otomanskog perioda, jevrejsku četvrt sa njene 32 sinagoge, kada je 70.000 ljudi ostalo bez krova na glavom.

Grad je obnovljen posle 8 godina pod nadzorom francuskog arhitekte Ernesta Hebrarda, gde dominiraju dugačke avenije, sa gusto zbijenim, poprečnim ulicama, sa puno drveća. Sve ovo je uticalo na jedinstvenost i specifičnost izgleda i etno strukture samoga grada.

Grad je osnovan od strane Kasandera 315. godine pne. a ime je dobio po njegovoj ženi Soluna, sestri Aleksandra Velikog. Veličanstvene ranohrišćanske i vizantijske crkve velikog istorijskog značaja, kao što su Acheiropoietos (iz 5. veka) i 7. vekovna crkva Svete Mudrosti Božje (Aja Sofija) pretpostavlja se da su izgrađene na ostacima ranohrišćanske bazilike. Crkva Agios Dimitrios posvećena je zažtitniku Dimitriosu i ujedno zaštitnik je grada. Crkva je zgrađena na ruševinama termi u kojima je veliki hrišćanski mučenik bio uhapšen i ukopan 303. godine; Crkvu apsolutno vredi posetiti, kao i Crkvu Panagia Chalkeon (1028); takođe i Drevna Agora, Slavoluk (Triumphal Arch), kao i ostaci Palate Galerije u Navarinou trgu su vredni posete.

Tu je i Rotunda, izgrađena u 4. veku koja je pretvorena u hrišćansku crkvu za vreme vladavine cara Teodosija Velikog a koja će Vas kao i sve ostale znamenitosti impresionirati.